"Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść; ujarzmiłeś mnie i przemogłeś. Stałem się codziennym pośmiewiskiem, wszyscy mi urągają. Albowiem ilekroć mam zabierać głos, muszę obwieszczać: Gwałt i ruina! Tak, słowo Pańskie stało się dla mnie codzienną zniewagą i pośmiewiskiem. I powiedziałem sobie: Nie będę Go już wspominał ani mówił w Jego imię! Ale wtedy zaczął trawić moje serce jakby ogień, nurtujący w moim ciele. Czyniłem wysiłki, by go stłumić, lecz nie potrafiłem" (Jr 20,7nn).
***
Panie, nie jest mi łatwo być przy Tobie.. Ale kiedy myślę, że mogłabym odrzucić Ciebie, to rozumiem, że nie potrafiłabym tak żyć.. Bez Ciebie nic nie byłoby sensowne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz